Kleurenfotografie bestaat al veel langer dan de meeste mensen denken. Al in 1848 (!) maakte de Franse natuurkundige Edmond Becquerel een kleurenopname van het spectrum van zonlicht. De foto, die in het Musée Nicéphore Niépce in Chalon-sur-Saône wordt bewaard, toont inderdaad een fraaie ‘regenboog’, ook al zijn de kleuren inmiddels wat vervaagd.
Het grappige is: Edmond wist zelf niet hoe hij dat voor elkaar had gekregen. Een paar jaar geleden hebben wetenschappers ontdekt dat bij elke kleur licht nanodeeltjes van andere grootten en in andere hoeveelheden in het lichtgevoelige zilverchloride worden gevormd.
Later kwamen er andere technieken om de kleuren vast te leggen en betere procedés om ze te fixeren. Maar het zou nog ruim honderd jaar duren voordat de consument met kleurenfotografie aan de slag kon. Tot die tijd had je voornamelijk zwart-witfoto’s die door steeds meer mensen saai werden gevonden. Dus hanteerden sommige fotografen niet alleen de camera, maar ook het penseel en de verfdoos. Het resultaat was niet zelden clownesk. Het inkleuren schoot een beetje door. Maar dat zie je vaker bij veranderingen.